Ιστορία της Αλοννήσου
Η Αλόννησος, τρίτο νησί σε μέγεθος των βόρειων Σποράδων, πήρε το σημερινό όνομα του μετά από την απελευθέρωση της Ελλάδας από την τουρκική τυραννία και την καθιέρωση του νέου ελληνικού έθνους. Στους αρχαίους χρόνους, η Αλόννησος ονομαζόταν Ικος και είναι πιθανό ότι Αλόννησος ήταν μιά φορά το όνομα του μικρού νησιού Κυρα-Παναγιά.
Τα λείψανα των προ ιστορικών χρόνων που βρίσκονται στην Αλόννησο όπως τα κυκλώπεια τείχη, οι οχυρώσεις, τα οστεοφυλάκια κ.λπ... μας δείχνουν πόσα λίγα ξέρουμε για το νησί, η ιστορία της οποίας είναι τόσο παλαιά που είναι εύκολο να ξεχαστεί όσο περνούν οι αιώνες.
Είναι γνωστό ότι, όπως όλα τα νησιά των βόρειων Σποράδων, οι Δόλλοπες κατοίκησαν την Αλόννησο, είχαν σχέση με τη φυλή Pelasgi, οι οποίοι με
το πέρασμα του χρόνου έγιναν επικίνδυνοι πειρατές, κατακτώντας το Αιγαίο Πέλαγος. Ο αθηναϊκός στόλος με εντολή του Κίμωνα τους προκάλεσε με αποτέλεσμα την ήττα και την προσάρτηση όλων των νησιών στο αθηναϊκό κράτος. Αργότερα ο μακεδόνας βασιλιάς Φίλιππος προστάτευε την Αλόννησο, ένα γεγονός που ανάγκασε το μεγάλο ομιλητή των αρχαίων χρόνων Δημοσθένη να γράψει τη φλογερή ομιλία του "για την Αλόννησο".
Στους χρόνους της βυζαντινής αυτοκρατορίας, η Αλόννησος άκμαζε, ένα γεγονός που έγινε γνωστό σε μας από τα μνημεία εκείνης της περιόδου, τα οποία προσελκύουν μέχρι τώρα την προσοχή των επισκεπτών. Το νησί ολοκλήρωσε τις υπάρχουσες οχυρώσεις σε αυτούς τους χρόνους, που κατακτήθηκε από τους Φράγκους.
Τέλος, υποτάχθηκε όπως το υπόλοιπο της Ελλάδας στους Τούρκους. Κάτω από την τουρκική τυραννία, το νησί στερήθηκε από οποιοδήποτε ειδικό ενδιαφέρον. Οι κάτοικοι ήταν λίγοι και η γεωργική παραγωγή μικρή. Το νησί εξαρτήθηκε περισσότερο από το γειτονικό, κατοικημένο νησί Σκόπελος. Μόνο τώρα, τα τελευταία χρόνια το νησί ακμάζει και το οφείλει αυτό στα καθαρά νερά του, στις όμορφες ακτές του, στις πευκόφυτες περιοχές και στη φιλοξενία των κατοίκων του.